Een nieuwe update!

Hier weer eens een nieuwe update over mijn leven en stage in Kuala lumpur.

Toen ik terug kwam uit Indonesië vertelde ik dat ik dacht dat ik dengue had. Dit is gelukkig niet het geval. Ik heb bloedonderzoek gehad en hieruit bleek eigenlijk dat ik geen dengue had. Verder is er nog niet bekend wat ik nu wel heb. Ik ben inmiddels al 3 weken niet fit en heel snel moe. Ondertussen werk ik wel gewoon door. De stage moet ik natuurlijk wel halen. Morgen ga ik weer naar de kliniek en hoop ik op een diagnose.

De maand mei is al bijna op het einde. Het is echt voorbij gevlogen. Daniel is maandag weer naar huis gegaan na 23 dagen samen te zijn geweest. Het was best moeilijk om weer afscheid te nemen, maar mijn tijd hier zit er ook al weer bijna op. Nog 6 weken en dan ga ik terug naar Nederland. Ik krijg inmiddels wel veel zin om iedereen weer te zien. Over 4 weken komen Irma en Roel hier voor hun vakantie. Met hun ga ik hopelijk nog een reisje maken als mijn gezondheid dat toelaat.

Als guest service manager heb ik vaak niks te doen omdat het nu laagseizoen is en er weinig klachten zijn gelukkig. Meestal help ik de frontdesk met het in- en uitchecken van de gasten en schrijf ik af en toe een verslag voor de manager. Zo kom ik de laatste maand wel door. Ik hoop dat ik in mijn laatste week (de eerste week van juli) nog een leuke uitdaging krijg hier. Ze weten nog niet precies op welke afdeling ik dan ga meedraaien.

Zoals ik al eerder zei is het werk hier erg gericht op taaklijsten en procedures. Dit maakt dat voor mij elke dag als hetzelfde voelt. Als GSM moet ik 3x per dag de cashflow tellen die gewoon 3x per dag hetzelfde is. Het moet omdat het procedure is, maar het is ontzettend saai om elke keer te doen. Verder moeten we alle gegevens van alle gasten en alle 426 kamers handmatig bijhouden voor het geval het systeem het begeeft. Dit is nog nooit gebeurd, maar just in case moeten we dit elke dag doen.

Bij de frontdesk werk ik als een soort vertaler. Door het gebrekkige Engels van mijn collega's kunnen veel gasten hen niet verstaan. Afgelopen maand heb ik ook voor het eerst nachtdiensten gehad. Deze zijn erg saai als guest service manager, omdat alle gasten slapen. Ik hoop dat ik in Juni niet weer nachtdiensten heb, maar ik ben er bang voor.

Verder ben ik mijn stageverslagen en onderzoek aan het afronden zodat ik over 1,5 maand voldaan en hopelijk met een goed cijfer kan terugkeren naar het o zo mooie Nederland. Als je hier een half jaar hebt gewoond waardeer je echt de vrijheid en gelijkheid in Nederland. Zeker als vrouw heb je hier eigenlijk weinig te vertellen.

Een voorbeeldje: Daniel en ik gingen eten in een restaurant en ik vroeg om de rekening. Hij kreeg de rekening, die ik vervolgens betaalde. Daarna kwam de ober terug en ik gaf hem het mapje met het geld. Vervolgens kwam hij terug met het wisselgeld, gaf het aan Daan en zei: Thank you sir. Ik vond dit zo lomp. We hebben hier samen om gelachen, maar eigenlijk is het gewoon triest dat vrouwen hier niet zelfstandig en gelijk zijn.

Ook in het hotel zijn het vaak de mannen die het inchecken moeten regelen. Vaak is het ook nog zo dat de vrouw veel beter Engels spreekt en er dus bij moet staan om te vertalen, maar toch mag zij niet inchecken.

Het is grappig hoe je die verschillen gaat zien en gaat waarderen wat je hebt als je een tijdje in het buitenland woont.

Ik zal weer verder gaan met mijn stageverslagen want ik vertoon studie ontwijkend gedrag.

en oja, ik heb me ingeschreven voor het afstuderen volgend jaar. Het einde van mijn studie komt nu echt dichtbij.

Groetjes aan iedereen..

Liefs,
Miranda