Laatste maand en vakantie!

Nog een maandje te gaan vanaf vandaag en dan is het mijn laatste stagedag. Over precies twee weken zijn Irma en Roel hier en dan heb ik 9 dagen vrij. We gaan naar Koh Lanta in Thailand en naar de theeplantages op de Cameron Highlands. Verder willen we ook nog naar het olifantenverblijf. Al met al veel leuke dingen voor de boeg. Helaas moet ik eerst nog even 13 dagen werken in twee weken.

Maandag en dinsdag heb ik voor het eerst met de vrouwelijke duty manager gewerkt na 1,5 maand met alleen maar mannen. Wat een wereld van verschil. Deze Indiase dame weet wel van aanpakken en neemt me overal mee naartoe. Ik heb in twee dagen meer geleerd dan in die 1,5 maand hiervoor. Als er een VIP gast in het hotel komt gaat zij meteen de kamer bekijken of die aan de wensen voldoet. Hier mocht ik elke keer aan meehelpen. Verder heb ik geholpen met het openmaken van kluizen van gasten die de code zijn vergeten. Erg leuk om eindelijk eens iets nuttigs te doen. Verder houd ik me vooral bezig met de dagelijkse cijfers, cashflow en verslagen.

Gister hadden we helaas iets minder leuks meegemaakt op het werk. Maandagavond was er een bericht binnengekomen van een travelagent dat een gast had betaald met een gefraudeerde creditcard. Deze gast was al ingecheckt dus we konden ze niet meer weigeren. Dinsdagochtend gingen de duty manager, een beveiliger en ik naar de kamer om heel sneaky op de gang de deur uit te lezen. Met een apparaatje dat we tegen de knop op de deur houden kunnen we zien wanneer de gasten in en uit zijn gegaan. Dit is erg handig in het geval dat gasten beweren dat er iemand in de kamer is geweest, maar zeker ook in dit geval.

Intussen waren alle afdelingen ingelicht dat er een mogelijke skipper was. Een skipper is iemand die in een hotel verblijft en snel vertrekt zonder te betalen.

Toen we de deur hadden uitgelezen hoorden we mensen praten in de kamer. Snel gingen we naar beneden om het pinautomaat en de rekening te halen. We zouden ze nu meteen laten betalen zodat de mensen er niet vandoor konden gaan. De beveiliger kreeg de opdracht om de camerabeelden in de gaten te houden in de tussentijd.

Toen we weer boven aankwamen en op de deur klopten, werd er niet opengedaan. Na een paar keer kloppen gingen we naar binnen. Er was niets dan ravage in de kamer. Er hing een rookwolk in de kamer, de kraan in de badkamer stond open en de hele kamer was bezaaid met handdoeken, badjassen, slippers en beddengoed. Van de gasten was geen enkel spoor. Op de camerabeelden die we later bekeken was te zien hoe de gasten gewoon met bagage het hotel uitliepen. De beveiliger had even een sleutel uitgeleend aan iemand en hierdoor het beeldmateriaal gemist. :0

Uiteraard kreeg de duty manager hier de schuld van. Hier in Azië wordt het personeel ook aansprakelijk bevonden voor de fouten die ze maken. Er wordt nu uitgezocht wie van de personeelsleden de openstaande rekening van 1200 RM moeten gaan betalen. Ik vind dit erg sneu voor Santhe. Zij is de enige die problemen echt aanpakt en er recht op af gaat. Dat moet zij nu bekopen met een dikke boete. Ik ben erg blij dat ik (maar) een stagiaire ben en zoveel fouten mag maken als ik wil. Fouten maken in Azië wordt niet als menselijk gezien. Je moet perfect functioneren of anders maar dokken.

Afgelopen maandag is de ramadan begonnen en dat is goed te merken. Iedereen is moe en chagrijnig op het werk. Iedereen staat om 5 uur op om zich helemaal vol te stouwen. Vervolgens de hele dag niks eten en ook geen druppel water drinken terwijl het 35 graden is. In de avond na half 8 stouwen ze zich weer vol. Zo gaat het een maand lang. Ik ben benieuwd hoe het ze vergaat. Een aantal collega's vroegen mij of ik mee wilde doen met de ramadan. Het lijkt me een leuke uitdaging en zo kan ik goed mengen met de cultuur. Ik ga het twee dagen proberen. Wordt vervolgd.

Afgelopen woensdag werd ik nog een keer verrast met de mededeling dat ik me snel moest omkleden omdat ik weer met de conciërge op pad ging naar een local connection om foto's te maken. Super leuk natuurlijk. Dit keer gingen we weer richting Kadjang om een waterval te bezichtigen. Ik moest sportieve kleding aan en ik ben erg blij dat ik dat ook heb gedaan. De waterval bevond zich namelijk diep in de jungle op een berg. Super leuk natuurlijk om daar heen te gaan. Dit keer gingen we niet met de taxi maar met de Mercedes van de eigenaar van het hotel met privéchauffeur. Prima werkdagje dacht ik zo. :)

We moesten over hele smalle paadjes langs ravijnen diep de jungle in. Uiteindelijk kwamen we bij een prachtige natuurlijke waterval en hier heb ik foto's gemaakt voor de hotelbrochure. Verder heb ik ook foto's gemaakt van de apen die echt overal liepen langs ons heen. We moesten zelfs keihard op de rem in een haarspeldbocht voor een aap. Ik schrok en dacht dat we het ravijn in reden ofzo.

Ik dacht nog, wat een onzin eigenlijk om me in te enten tegen rabiës. Wanneer kom ik nou in contact met apen of zwerfhonden. Nou zo dus. Heel makkelijk.

Deze week moeten er nog ergens foto's gemaakt worden voor de brochure. Ik hoop dat ik dan weer mee mag. Ik heb inmiddels wel weer zin in vrij zijn. Ik hoef nog niet eens nu terug naar Nederland, maar ik wil wel erg graag klaar zijn met stage. Ik moet nog 17 dagen stagelopen. Het valt erg mee, maar de dagen zijn erg lang door het laagseizoen. Er is gewoon vrij weinig te doen. Verveling is echt veel erger dan het super druk hebben. Ik heb erg veel zin om naar Thailand te gaan en om de theeplantages te bezoeken. Ik probeer nog zoveel mogelijk te zien in de dagen die ik hier nog heb.

Het is vandaag weer mijn verslag dag en ik wil als het kan volgende week mijn verslagen in gaan leveren. Ik ben nu echt bijna klaar. Over twee uur heb ik mijn eindgesprek en eindbeoordeling van mijn bedrijfsbegeleider Mr. Choo. Hij gaat 2,5 week op vakantie dus we hebben het eindgesprek erg vroeg. Als ik terug aan het werk ga na ons tripje naar Thailand en de Cameron Highlands moet ik nog 5 dagen werken.

Tot volgende week mensen,

Ik zie jullie snel weer.

Liefs,

Miranda